Hallo,

deze ochtend mocht ik 6 dames ontvangen met hun spinnenwiel. Wat een gezellige, leerrijke en creatieve tijd brachten we samen door. Praten over wol. Kaarden. Draad maken. Problemen oplossen met spinnenwielen. Ervaringen uitwisselen. 

Eigenlijk gaat het dan veel verder dan alleen maar het spinnen op zich. Samen praten over wat je bezighoudt. Anekdotes die verteld worden. Een oh ja, dat herken ik horen. En voelen dat je niet alleen staat met je zorgen. Dat verbindt. Dat maakt een ochtend zoals deze heel erg waardevol. 

Wist je trouwens dat spinnen vroeger ook een echte sociale functie had. Vrouwen (en jawel ook mannen, zeker in zuid - Amerika) kwamen bij elkaar in de winter om samen te spinnen. Tijdens de kerstperiode, die 12 dagen duurde, werd het spinnenwiel 'vastgelegd' met klimop omdat er dan letterlijk niet gewerkt mocht worden. (deze periode liep van 25 december tot 6 januari Driekoningen) De vrouwen kwamen bijeen in zogenaamde 'spinkamers'. Hutten in het dorp waar de vachten werden bewaard om samen te verwerken tot wol. Veel later pas werd het meer een op zichzelf staand vakmanschap dat alleen werd beoefend. Tijdens het voorjaar en de zomermaanden werd er niet gesponnen omdat er dan op het land werd gewerkt. 

Wol spinnen om draad te maken. Letterlijk en figuurlijk.

Liefs,

Sofie