Soms is het gewoon genoeg: een zonrijke zondag vol kleine momenten die je hart vullen. We begonnen de dag traag en fijn – met versgebakken croissants, dampende koffie en muziek die zachtjes op de achtergrond speelde. Geen haast. Alleen maar zijn. Samen.

Na het ontbijt was er nog even wat huiswerk, maar al snel keerde de rust terug. Buiten rommelden we wat in de tuin, tussen de kippen en bloeiende planten. Binnen vulde muziek opnieuw het huis – op het orgel, op de cello. Klanken die alles lichter maakten.

In die rustige ochtend vond ook mijn creativiteit haar plek. Ik haakte een nieuwe haarversiering, gewoon met wat katoendraad en een elastiekje. Losse steken, een paar blaadjes, een metalen hangertje, houten kraaltjes. Zo eenvoudig, en toch zo leuk om te maken. En het resultaat? Prachtig in mijn haar. Maak jij er ook eentje? Ik ben benieuwd hoe jouw versie eruitziet.

In de namiddag sprongen we op de fiets voor een klein rondje. Even het hoofd leegmaken, samen de wind voelen. Genieten van het nu.

Een zondag waarop niets hoefde, en alles mocht. Vertragen. Samen zijn. Genieten.

Veel liefs, Sofie