Het zoemt van leven in onze tuin.
Bijen dansen van lavendelbloem naar lavendelbloem, hun vleugels trillen op het ritme van de zon. Hommels zoemen zwoegend heen en weer, onder de raamdorpel verstoppen ze hun nest – een klein wonder van duurzaamheid en instinct.
Vlinders dwarrelen als losse gedachten door de lucht, licht als verlangen. En vandaag, tussen de schaduw en het licht, zag ik haar weer: de eerste kolibrievlinder van het jaar. Wat een betoverend wezen – met haar lange snuit en fladderende vleugels die haast onzichtbaar bewegen, alsof de tijd even stil blijft staan.
En ook mijn spinnenwiel zong vandaag mee, in het ritme van de natuur. Meter na meter Wolkjeswol gleed door mijn handen, gesponnen onder de bomen waar de wind zachtjes verhalen fluistert. Een ode aan vakmanschap, aan vertragen, aan werken met je handen in het tempo van het leven zelf.
Wat een mooie dinsdag. En jij – waar vond jij vandaag een moment van rust?
Liefs, Sofie