Een doorkijkje naar het leven in onze ecologische tuin

Soms zegt een foto meer dan woorden. Zoals deze, waarop je net een glimp opvangt van het achterste deel van onze tuin. Een stille uitnodiging om mee te wandelen, te vertragen en te ontdekken wat er allemaal leeft. Want net zoals ons leven gelaagd is, hebben we ook onze tuin in verschillende stukjes verdeeld. Elk met een eigen sfeer, ritme en bewoners.

Onder het bladerdak van bolesdoorns

Vlak bij het huis begint het verhaal. Op het terras drinken we koffie, lezen we een boek of kijken we gewoon wat rond. Een trapje lager ligt het gazon, met als wachters twee grote bolesdoorns. Ze zijn in de loop der jaren uitgegroeid tot trotse schaduwgevers. Onder hun groene koepel vinden we verkoeling op warme dagen. En niet alleen wij — ook vogels vinden er hun rustplek. Niet om te broeden, maar om te slapen. Een veilige tussenstop in hun dag.

Vlekje en Fluffy, onze konijnen, delen dit stukje paradijs. Ze hebben er een hok en een zandbak waar ze graven en tunnels maken. Het is een waar spektakel: met krachtige pootjes spatten de zandkorrels achter hen weg. Zo eenvoudig, zo wonderlijk.

Een verborgen doorgang naar een wereld vol geur en leven

Een hoge haag houdt het volgende tuinverhaal nog even verborgen. Tot je onder de rozenboog doorloopt — een zelfgemaakt boogje van betonijzers, waar rozen gretig hun weg langs vinden. Daar begint mijn favoriete stukje tuin.De kruidentuin met poeltje is een klein ecosysteem op zich. Hier wonen kikkers, salamanders en insecten. Ik plant er kruiden om te koken, te kleuren en soms gewoon omdat ze mooi zijn. Elk jaar verandert dit stukje, groeit het, verrast het me. Soms met nieuwe stekjes van vrienden, soms met spontane zaailingen.

Van aardbeien tot hop – een ode aan het buitenleven

Links van het poeltje groeien aardbeien, er slingert hop omhoog en hommels zoemen onvermoeibaar van bloem naar bloem. Verderop bloeien rozen en staat de groentetuin. Achteraan groeien appel- en perenbomen, struiken vol stekelbessen, frambozen, bramen, rode besjes en zelfs een kiwiplant. Elk jaar is anders. Soms is de oogst overvloedig, soms is het wat schraler. Maar altijd is er genoeg om van te genieten — vers geplukt, vol smaak, met dank aan de natuur.

Kippen in hun natuurlijke habitat

Nog verder, bijna aan het eind van de tuin, hebben de kippen hun domein. Een ruime ren met lage struiken waar ze kunnen scharrelen, schaduw zoeken, jagen op insecten of gewoon rustig zitten. We kozen er bewust voor om hen veel ruimte te geven. Dat zie je ook terug in hun gedrag: levendig, nieuwsgierig, tevreden.

De kracht van een verwilderd stukje natuur

En dan is er nog het laatste stukje tuin. Een plek waar we bewust niets ‘mee doen’. Geen nette paden, geen strak gemaaid gras. Hier laat de natuur haar eigen ritme bepalen. Voor sommigen lijkt het misschien ‘ongebruikt’, maar voor ons is het juist een plek vol leven. Egels scharrelen er rond, vogels nestelen zich in de struiken, insecten zoemen tussen het hoge gras. Tussen de hazelaar en de walnotenboom zien we in het najaar vaak een eekhoorn die zich komt bevoorraden.

Leven met de natuur, niet erboven

Onze tuin is meer dan een plek om in te werken of uit te rusten. Het is een leefwereld waar mens en natuur samenkomen. Waar we vertragen, kijken, voelen en luisteren. Waar rijkdom zit in kleine dingen: een fluitende vogel, geurige kruiden, warme aarde onder je voeten.

Het is ons Hofgeluk. Een echte thuis.